آشنایی با آدمک های تست تصادف

امروزه آدمک های تست تصادف نسبت به دوره های پیشین باهوش تر شده اند. این آدمک ها با هر شکل و اندازه ای در دسترس محققان قرار دارند و در بدترین حالت انجام دادن این تست، استخوان هایشان شکسته شده، به ستون فقرات آن ها فشار وارد آمده و مفاصل آن ها به شدت خرد و خمیر می شوند و از جا در می آیند اما به جای این که با عجله به سمت بیمارستان برده شوند، مورد بررسی و موشکافی مهندسین قرار می گیرند. گروهی از مهندسان اطلاعات ضبط شده تست تصادف را جمع آوری کرده و دوباره هرکدام از قسمت های شکسته آدمک ها را جایگزین می کنند و با نتایج به دست آمده به سمت ساخت خودروهای ایمن پیش می روند.

در دوره های گذشته آدمک ها، افرادی خوش تیپ در اندازه انسان بودند و از فوم لاستیک و فولاد ساخته می شدند اما امروزه آدمک های تست تصادف از ابزاری با تکنولوژی بالا استفاده می کنند که زندگی بی شماری از انسان ها را نجات می دهد. در آزمایشگاه تست انسان گونه جنرال موتورز در میلفورد میشیگان، آدمک های تست هزاران بار اطلاعات را در یک ثانیه ضبط کرده و منتقل می کنند. این آدمک ها که به بیش از 80 سنسور متصل هستند، می توانند به مهندسان ایمنی اطلاعات لازم درباره این که چه مقدار و چه نیروهایی را طی تصادف تحمل کرده اند، بدهند

جک جنسن، مهندس ایمنی جنرال موتورز و مدیر فنی “آزمایشگاه آدمک” در میلفورد می گوید: تست های تصادف به شما معیار می دهد. وی توضیح می دهد: نوع، شکل، اندازه و تعداد آدمک ها به کارشناسان این فرصت را می دهد تا تست های تصادف را در شرایط گوناگون و متفاوت انجام دهند. شرکت جنرال موتورز تقریبا 25 میلیون دلار برای 200 آدمک تست تصادف سرمایه گذاری کرده است. همان طور که گفته شد این آدمک ها مانند اعضای یک خانواده با هر سن و سایزی هستند. به صورتی که از شش فوت و 233 پوند وزن آدمک مرد گرفته تا آدمکی با پنج فوت قد و 105 پوند وزن از جنس آدمک زن. این ها آدمک هایی هستند که شبیه بچه ها، نوپاها و حتی نوزادان متولد شده هستند. هر کدام از آن ها بخشی از ابزارآلات ماشینی هستند که به سنسورها مجهز شده تا نیروی تاثیر تصادف را ضبط کنند. مدل های جدید و بسیار پیشرفته به بیش از 400 هزار دلار می ارزد.

در بیشتر موارد، استخوان های پلاستیکی و قفسه دنده های لاستیکی و فولادی در طراحی آدمک ها گنجانده شده اند تا تاثیرات تصادف بر روی پوست و استخوان بدن انسان را بهتر بتوانند الگوبرداری کنند. ساختار اساسی هر آدمکی یک اسکلت فولادی قوی و محکم است که ترکیبی از لاستیک، وینیل و فوم آن را پوشانده است. جنرال موتورز الگویی را برای طراحی های آدمک تست تصادف با مدل هیبرید سه ایجاد کرده است که شروع توسعه و گسترش آن به دهه 1970 بر می گردد.

برای انجام هر تست تصادف که شامل خودرو و آدمک است یک خودروساز صدها شبیه ساز کامپیوتری را انجام می دهد که اطلاعات را پشتیبانی کرده و سناریوهای تست بی شماری را انجام دهد. این شبیه سازهای واقعی هر چیزی از جمله اندازه سرنشین تا شرایط آب و هوا و حتی اصطکاک خودرو بر روی جاده را مورد توجه قرار می دهند. با این وجود امروزه در عصر دیجیتالی که قرار داریم آدمکهای تست تصادف برای ایمنی خودروها از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند و در اندازه های گوناگونی ساخته شده تا بتوانند وظایف ویژه ای مانند تصادف های از جلو، کنار و عقب را انجام دهند.

پروفسور لتا جیکبسون، متخصص فنی خودروهای ولوو در مرکز ایمنی گوتنبرگ، سوئد، تکنولوژی را شروع کرده تا به هنگام تصادف از عقب، مهره های گردن جابه جا نشود. این کار با همکاری مشترک ولوو، ساب، دانشگاه فنی چاملر سوئد و اتولیو، بایورید (نام آدمک تست تصادف از عقب) به توسعه و گسترش وسایل ایمنی کمک می کند تا جابه جایی مهره های گردن در تصادف از عقب کمتر صورت بگیرد. هم اکنون خودروسازان در سراسر دنیا این آدمک را برای اهداف آزمایشی خود مطابقت داده اند. جیکبسون توضیح می دهد: حتی یک دستگیره در نیز جنبه های ایمنی دارد بنابراین برای ساخت یک خودرو باید تمامی زوایای ایمنی آن را مد نظر قرار داد تا هر سرنشین بتواند بعد از تصادف در را باز کند. وی که با گروهی متشکل از تقریبا 100 مهندس ایمنی با همکاری دپارتمان طراحی کار می کند، روزانه بیش از پنج تست تصادف را در آزمایشگاه ایمنی ولوو انجام می دهد.

در این تست خودرو به مانعی ثابت برخورد می کند و به خودرو فشار بسیار زیادی وارد می آید و تنها به قسمت کوچکی از ساختار جلویی آدمک ضربه زده می شود. در شانه های آدمک، طراحی اصلاح شده ای صورت گرفته تا در این تست دشوار بهتر بتواند نیروهای وارد آمده بر این قسمت را ثبت و ضبط کند.

پس از این که دوره کاری به اتمام رسید، بعضی از آدمک های خوش شانس این فرصت را دارند تا به زمان بازنشستگی برسند. تابستان سال گذشته، پس از 15 سال خدمات انسان دوستانه، آدمک مدل 50 ایچ-یک به بازنشستگی رسمی نائل شد و هنگامی که به موزه ملی اسمیت سونیان برای تاریخ امریکا در واشنگتن دی سی اعطا شد با وجود این که بازوها و پاهای بی شماری را در راه انجام وظیفه از دست داد، باز هم دست نخورده، صحیح و سالم بوده و در معرض نمایش عموم قرار داده شد.