به معنای وسیع ، روغن های موتور بنزینی و روغن موتورهای دیزلی، آناتومی و آرایش یکسانی دارند. آنها از ترکیب روغنهای پایه و مواد افزودنی برای دستیابی به مجموعه ای از خصوصیات مطلوب تهیه شده اند.
انتشار و مبدل کاتالیزوری
مبدل کاتالیزوری محفظه ای است که حاوی پرکننده فلز است که بین موتور و صدا خفه کن در سیستم اگزوز قرار دارد. نقش آن تبدیل گسیل های سمی ناشی از موتور به فرآورده های پایدار قبل از ورود به ماشین است . برخی از فرآورده های احتراق (سرب، روی و فسفر) می توانند توانایی مبدل را برای انجام این کار به شدت کاهش دهند. در اینجا اولین تفاوت عمده روغنها وجود دارد.
روغنهای موتور دیزل از نظر ضد سایش، (AW) بالاتری به شکل روی دیالکیلدیتیوفسفات روی (ZDDP) دارند. مبدل های کاتالیزوری در سیستم های دیزلی به گونه ای طراحی شده اند که بتوانند با این مشکل مقابله کنند، در حالی که سیستم های بنزینی چنین نیستند. این یکی از اصلی ترین دلایلی است که شما نمی خواهید از روغن موتور دیزل در موتور بنزینی خود استفاده کنید. اگر اتومبیل شما در سالهای قبل ساخته شده باشد، شانس خوبی وجود دارد که مبدل کاتالیزوری نداشته باشد، و بنابراین اظهارات فوق صدق نمی کند.
ویسکوزیته
ویسکوزیته مهمترین خاصیت روانکار است. گرفتن ویسکوزیته مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. ویسکوزیته انتخاب شده در حالی که هنوز هم از اجزای سازنده در دمای کار استفاده می کند، باید در کمترین درجه حرارت قابل پمپاژ باشد. به طور معمول روغن موتور دیزل، ویسکوزیته بالاتری خواهد داشت. اگر قرار باشد این ویسکوزیته بالاتر را در موتور بنزینی قرار دهیم، ممکن است چندین مشکل بوجود آید. اولین تولید حرارت از اصطکاک مایع داخلی است. یک قانون است که برای هر 10 درجه سانتیگراد، دما را افزایش می دهد، وعمر را به نصف کاهش می دهد. مشکل دوم قابلیت پمپاژ دمای پایین این ویسکوزیته، بالاتر است. در هنگام شروع سرما، روغن ممکن است برای پمپ روغن بسیار مهم و ضخیم باشد و تحویل آن به اجزای حیاتی موتور برسد. این مطمئناً منجر به سایش زودرس خواهد شد، زیرا اجزاء ماشین بدون مزایای روغن کاری در تعامل خواهند بود.
سطوح افزودنی
روغن موتور دیزل در هر حجم، افزودنی بیشتری دارد. رایج ترین مواد افزودنی شوینده است. این مواد چندین کارایی دارد، اما اصلی ترین آنها خنثی کردن اسیدها و تمیز کردن است. موتورهای دیزلی دوده و احتراق بیشتری ایجاد می کنند. از طریق ضربه، راه خود را به داخل میل لنگ می رساند و روغن را مجبور می کند با آنها برخورد کند. هنگامی که این بار اضافی را در موتور بنزینی قرار می دهید، این اثرات می تواند برای عملکرد ویران کننده باشد. مواد شوینده همانطور که طراحی شده، کار خواهد کرد و سعی کنید دیوارهای استوانه را تمیز کنید. این می تواند بین حلقه ها و آستر موتور اثر منفی بگذارد و در نتیجه باعث فشردگی و کارایی از دست رفته شود.
شرایط لازم برای روغن موتور دیزل
در حالی که بسیاری از نیازهای مشترک، در روغن موتورها وجود دارد ، موتورهای دیزلی نیازهای مختلفی در مقابل موتورهای NG دارند. موتورهای دیزل برای کاهش اکسیدهای نیتروژن (Nox) از دمای احتراق کمتری برخوردار هستند و در نتیجه تمایل به تولید دوده دارند. دوده نتیجه احتراق ناقص سوخت است. مقداری از این دوده را به داخل میل لنگ منتقل می کند. مقادیر بالاتر مواد افزودنی شوینده و پراکنده مورد نیاز است تا ذرات دوده را پراکنده کرده و آنها را در حالت تعلیق نگه دارید تا از افزایش ویسکوزیته، لاک زدن، لجن و سایش جلوگیری شود. روغن های موتور دیزل تمایل به فرمولاسیون بیشتری با خاکستر سولفاته بالاتر (خاکستر) دارند تا نیاز به سطوح بالاتر مواد افزودنی شوینده و پراکنده را برآورده سازد.
درک تفاوت روغن موتور
روغن های موتور برای شرایط خاص کار فرموله شده اند. روغنهای پایه و مواد افزودنی به طور معمول در موتور مورد استفاده قرار می گیرند، همچنین روغنهای انتقال یا هیدرولیک با هم مخلوط شده اند تا عملکرد روان کننده مورد نظر را در محیط های بسیار متفاوت ارائه دهند. استفاده از روغن صحیح برای موتور شما مزایای قابل توجهی همچون روانتر، ماندگاری بیشتر موتور و بازده بهتر برای شما را به همراه خواهد داشت. عملکرد روغن موتور، محافظت از موتور شما در برابر سایش با کاهش اصطکاک بین قطعات متحرک است. سایر کارکردها از جمله خنک کردن سطوح روغنکاری شده، محافظت در برابر خوردگی و زنگ زدگی، جلوگیری از تشکیل رسوبات، از بین بردن آلودگی ها و خنثی سازی تخریب اسیدی است. همچنین باید روغن را برای طیف وسیعی از دما فراهم کند. روغن های موتور ترکیبی از دو جزء تشکیل شده است: روغن پایه و مواد افزودنی.
