روانکارهای هیدرولیک به تعدادی از روانکارهای صنعتی میگویند که برای روغنکاری و واسطه ای برای جابجایی و انتقال قدرت استفاده می شوند.
روغن هیدرولیک در سیستم های هیدرولیکی یکی از مهم ترین مواردی است که در انتخاب آن آگاهی و دقت بسیاری نیاز است. روغن های هیدرولیک وظایف بسیاری دارند که علاوه بر روانکاری شامل گزینه های مهم دیگری نیز می شود. این دسته از روانکارها در عملیات انتقال قدرت کمک چشمگیری می کنند. علاوه بر این میزان اصطکاک را به حداقل رسانده و ازسایش و خوردگی قطعات جلوگیری می کنند. بصورت تئوری هر روغنی می تواند در سیستم های هیدرولیکی مورد استفاده قرار گیرد به شرط آنکه قانون پاسکال را تامین کند. در سیستم های هیدرولیکی اولیه از آب آنهم بشکل خالص استفاده می کردند اما آب به دلیل ایجاد خوردگی در قطعات و عدم روغنکاری، سیال خوبی برای سیستم های هیدرولیکی نمی باشد. روغنهای معدنی به دلیل روانکاری خوب و محافظت عالی در برابر خوردگی بهترین انتخاب می باشد. البته در سالهای اخیر با اضافه کردن مواد افزودنی به روغنهای معدنی خواص آن بهبود یافته است.
منبع: مهرتاشکو
یکی دیگر از مزایای مهم روغن های هیدرولیک کاهش دما در سیستم های هیدرولیکی می باشد. روغن هیدرولیک به واسطه افزودنی های پیشرفته و خاص از افزایش دمای قطعات جلوگیری می کند و عملیات انتقال گرما به خوبی توسط این روغن انجام می شود. روانکارهای هیدرولیکی بر پایه ترکیبات معدنی و سینتتیک تولید می شوند. در ادامه قصد داریم سه محصول پر فروش در زمینه روغن های هیدرولیک را معرفی کنیم.
- انتقال قدرت
- به حداقل رساندن اصطکاک
- حفاظت اجزء سیستم دربرابر خوردگی
- انتقال گرما
- قابلیت استفاده در بازه دمایی وسیع
- افزایش طول عمر دستگاه
- محافظت در برابر خوردگی
- خواص ویسکوزیته
- مقاومت در برابر اکسیداسیون
- تراکم پذیری کم
- رسانایی حرارتی خوب
- خاصیت ضد آتش در کاربردهای خاص
- غیر سمی
- ارزان قیمت
اجزای اصلی تشکیل دهنده روغنهای هیدرولیک
بطور کلی روغن های هیدرولیک متشکل از روغن پایه و مواد افزودنی می باشند .کیفیت و کارایی روغن هیدرولیک به کیفیت روغن پایه وترکیب مواد افزودنی مورد استفاده بستگی دارد .
مهمترین مواد افزودنی مورد استفاده در روغنهای هیدرولیک عبارتند از : بازدارنده های خوردگی، موادافزودنی ضد سایش ،بازدارنده های اکسیداسیون، مواد افزودنی ضدکف ،بهبود دهنده های شاخص گرانروی و بهبود دهنده های نقطه ریزش
انواع روغنهای هیدرولیک
روغن های هیدرولیک را از نظر روغن پایه ی مصرفی و نوع کاربرد به سه دسته ی زیر تقسیم میکنند
روغن های هیدرولیک با روغن پایه ی معدنی
روغنهای هیدرولیک با روغن پایه ی معدنی رایج ترین و ازران ترین نوع روغنهای هیدرولیک میباشند.این روغنها در مواقعی که خطر آتش سوزی ،احتمال نشتی که سبب آلودگی محصولات دیگر شود ، نوسانات شدید دما وتاثیرات محیطی وجود نداشته باشد،کاربرد دارند.از دیگر مضرات این دسته روغن زیست تخریب پذیری پایین و سمی بودن است.
روغن های ضد آتش
روغن های هیدرولیک ضد آتش برای مصارفی مانند معدن کاری ،ریخته گری،ذوب آهن و هوانوردی ساخته شده اند. این روغنها دارای دمای احتراق بالایی می باشند ودر مقایسه با روغنهای معدنی مقاومت بیشتری در برابر آتش دارند.
روغن های سنتتیک
روغن های سنتتیک(پایه فسفات استر) به واسطه واکنش پذیری بین اسید فسفریک و الکل‌های آروماتیک تولید می‌شوند ، سمی هستندو مقاومت عالی نسبت به حرارت و آتش دارند . لازم به ذکر است با برخی رنگ‌ها، چسب ها و برخی پلیمرها و آب‌بندها سازگار نیستند .
روانکارهای سنتتیک پایه پلی ال استر بر پایه واکنش بین اسیدهای چرب زنجیر بلند و اسیدهای سنتزی ایجاد می‌شوند. این نوع روانکارها ضد آتش هستند، روانکاری عالی دارند، دوستدار طبیعت هستند اما به دلیل قیمت بالایشان مصرف کمتری دارند.
روانکارهای سنتیک پایه آب-گلایکول به طور متوسط حاوی ٪۴۰ آب به همراه مواد افزودنی مثل ضد کف،ضد یخ،ضد خوردگی و… هستند و مقاومت خوبی در برابر آتش نشان داده‌اند، سمی نیستند و زیست تخریب پذیر هستند.متاسفانه وجود آب در این روانکار و تبخیر آن باعث تضعیف خواص این سیال میشود.
روغن هیدرولیک گیاهی
این دسته از روغنها معمولا از روغن کانولا ساخته می‌شوند و ار نظر ساختاری خیلی شبیه به پلی استرها هستند. قدرت روانکاری آنها عالی است و ویسکوزیته بالایی دارند.خصوصیت منفی این روغنها ضعیف بودن خاصیت ضداکسیداسیون آن است. لازم به ذکر است که روغنهای گیاهی غیر سمی و زیست تخریب پذیر هستند.
طبقه بندی روغن های هیدرولیک پایه معدنی
روغن هیدرولیک گروه: HH
این روغنها، در واقع روغن پایه بدون مواد افزودنی هستند.
روغن هیدرولیک گروه: HL
این گروه روغنهای هیدرولیک دارای مواد افزودنی ضد زنگ و ضد اکسیداسیون می باشند و در سیستمهایی که نیازی به محافظت از آب ندارند، استفاده می شود. در نتیجه، این روغنها باید خاصیت جداشدن خوبی از آب داشته باشند و همچنین هوا را به سرعت از خود رها کنند.
روغن هیدرولیک گروه: HLP
در مقایسه با روغن های گروه HL ، روغنهای گروه HLP دارای مواد افزودنی کاهش دهنده سایش و یا بهبود دهنده خاصیت فشارپذیری می باشند. این روغنها بیشتر در مواردی که نیاز به طول عمر بالا، حفاظت در برابر خوردگی و سایش باشد، کاربرد دارند. همچنین این روغن ها دارای خواص خوبی از نظر جداشدن از آب می باشند.
روغن هیدرولیک گروه: HVLP
در مقایسه با روغن های گروه HLP ، روغنهای گروه HVLP دارای شاخص گرانروی بالاتری می باشند (VI>140)، بنابراین تغییرات گرانروی برحسب دما در این روغنها کمتر است.
روغن هیدرولیک گروه: HLPD
در مقایسه با روغن های گروه HLP ، روغنهای گروه HLP دارای مواد افزودنی پاک کننده و متفرق کننده می باشند. این روغنها به خوبی وظیفه متفرق کردن و تعلیق آب و آلودگی ها را انجام داده و از انباشتگی رسوبات بر روی اجزای سیستم هیدرولیک جلوگیری می نمایند. قطبی بودن این مواد نیز، سبب ایجاد خاصیت ترکنندگی خوب و کاهش حرکت لغزشی- ارتعاشی و نیز کاهش ضریب اصطکاک می گردد.
ویسکوزیته روغن های هیدرولیک
ویسکوزیته این نوع روانکارها به ساختار و دما بستگی دارد. حد پایین ویسکوزیته با مشخصات و مقاومت آن در برابر کاویتاسیون تعیین می‌گردد و حد بالای آن به توان روغن در پمپ شدن است. ویسکوزیته معمول روغن های هیدرولیک در گستره ۱۶ تا ۱۰۰ سانتی استوک قرار میگیرد.
