اولین نشانه از وجود مشکل در سنسور اکسیژن این است که “چراغ چک” خودرو روشن می‌شود. با یک دیاگ ساده می‌توانید متوجه بشوید که سنسور اکسیژن خراب شده است و نیاز به تعویض سنسور اکسیژن دارد یا نه. بسته به نوع و مدل خودرو، ممکن است 2 تا 4 سنسور اکسیژن روی سیستم اگزوز آن سوار شده باشد. ممکن است 1 یا 2 سنسور قبل از مبدل کاتالیستی و یا احتمالاً 1 یا 2 سنسور بعد از آن قرار گرفته باشد. دیاگ زدن مشخص خواهد کرد کدام یک از سنسورهای اکسیژن از کار افتاده‌اند.
مرحله اول
سنسور اکسیژن را پیدا کنید. برای این کار باید دنبال قطعه‌ای بگردید که شبیه شمع یه نظر می‌رسد و از لوله اگزوز بیرون زدن است. این قطعه دارای یک رابط الکتریکی است که به آن متصل است.
مرحله دوم
اتصال الکتریکی را قطع کنید. یک پیچ‌گوشتی دو سو را در محل اتصال سوکت‌ها فشار بدهید و آن‌ها را از هم جدا کنید.
مرحله سوم
با استفاده از آچار تخت سنسور اکسیژن را باز و آن را از اگزوز جدا کنید. بیشتر سنسورهای اکسیژن با آچار تخت 7 یا 8 باز می‌شوند.
مرحله چهارم
سنسور اکسیژن جدید را با سنسور کار کرده مقایسه کنید. اگر سنسور جدید سوکت ندارد و فقط به همراه سیم ارائه شده است، باید کار کوچکی انجام بدهید:
– سوکت قدیمی را از سنسور کارکرده جدا کنید. سر سیم‌ها را لخت کنید و با استفاده از ترمینال برق آن را به سنسور جدید وصل کنید.
– اتصالات را با استفاده از چسب برق بپوشانید.
– به دفترچه راهنمای خودرو مراجعه کنید تا متوجه بشوید کدام سیم‌ها را باید به همدیگر وصل کنید.
مرحله پنجم
سنسور جدید را سر جایش قرار بدهید و با استفاده از آچار تخت آن را سفت کنید. سنسور را در جهت عقربه‌های ساعت بچرخانید. سنسور را بیش از حد سفت نکنید چون ممکن است سیم‌ها قطع بشوند.
مرحله ششم
اتصال الکترونیکی را بر قرار کنید.
مرحله هفتم
سوئیچ را باز کنید ولی خودرو را روشن نکنید. از اسکنر عیب‌یاب یا دستگاه دیاگ استفاده کنید تا بتوانید کد سنسور را از روی کامپیوتر خودرو (ECU) پاک کنید.
مرحله هشتم
خودرو را روشن کنید. بلافاصله تفاوت را احساس خواهید کرد.
