در خودروهای دیفرانسیل عقب که موتور آنها در بخش جلو واقع است، باید نیروی حاصل از موتور به نحوی به چرخها برسد. این وظیفه به عهده میل گاردان است که نیروی حاصل از موتور را پس از خروج از گیربکس به چرخهای عقب انتقال دهد. اما میل گاردان خودرو برخلاف تصور بسیاری از افراد فقط یک لوله عادی نیست. این لوله باید کاملا صاف و بدون لنگی بوده و جنس آن حالت فنری داشته باشد تا در صورت وارد شدن فشار مجدداً به حالت اولیه بازگردد. البته گاردان در اثر وارد شدن فشارهای بیش از حد کج می‌شود. وجود لنگی در میل گاردان به دلیل سرعت بالای گردش آن باعث لرزش شدید خودرو و در نتیجه ناراحتی راننده و سرنشینان و بروز مشکلات دیگر در خودرو می‌شود. دلیل اینکه میل گاردان توپر ساخته نمیشود این است که با کوچکترین لنگی اتومبیل باید زلزله 7 ریشتری را تحمل کند و نیز در صورت وزن زیاد آن چهارشاخهها وزن آن را تحمل نکرده و خواهند شکست.
در دو طرف میل گاردان چهار شاخه های مخصوص وجود دارند که به میل گاردان امکان حرکت همزمان با بالا و پایین رفتن دیفرانسیل در دستاندازها را میدهند. ولی این بالا و پایین رفتن دیفرانسل مستلزم کوتاه و بلند شدن گاردان نیز هست. یعنی وقتی دیفرانسیل بالاتر میرود گاردان باید کوتاه شده و هنگامی که دیفرانسیل پایین میرود گاردان باید بلندتر شود. برای ایجاد این امکان برای گاردان از اتصال کشویی استفاده می‌شود. در اتصال کشویی، میل گاردان را دو تکه میکنند. به طوری که یک طرف قطورتر از طرف دیگر باشد. سپس طرف نازکتر در داخل طرف قطورتر فرو میرود. به منظور جلوگیری از هرزگردی، در بخش داخلی سمت قطور و بخش بیرونی طرف نازکتر “هزار خاری” ایجاد مینمایند. در نتیجه گاردان به حالت کشویی میتواند در هنگام چرخش کوتاه و بلند شود. به این اتصال اتصال کشویی گاردان میگویند.
