دیفرانسیل جلو و عقب چیست؟

دیفرانسیل یک قطعه مکانیکی است که نیروی موتور را به چرخ‌های محرک خودرو منتقل کرده و به هر کدام از چرخ‌های محور محرک خودرو اجازه می‌دهد تا در صورت نیاز با دور متفاوتی نسبت به سایر چرخ‌ها به چرخش درآید.در خودروهای دیفرانسل جلو مجموعه محرک  موتور، جعبه دنده، دیفرانسیل و چرخ‌های محرک تماما در جلوی خودرو قرار دارند. در مقابل، در خودروهای دیفرانسیل عقب نیروی موتور بواسطه­ی محور انقال نیرو (میل­گاردان) به دیفرانسیل چرخ­های عقب منتقل می شود.

بررسی مزایا و معایب

مزیت عمده‌ اتومبیل‌های دیفرانسیل جلو تولید ارزان قیمت­تر آنهاست. منسجم بودن موتور، جعبه دنده، فرمان و سایر اجزا در جلوی خودرو سبب می شود که این بخش بشکل یک واحد منفرد در کارخانه ساخته شود. در نتیجه، کار کمتر در فرایند ساخت و همچنین نیاز به قطعات کمتر، موجب کاهش هزینه­ها می‌شود. چنانکه قبلا اشاره شد، از مزایای دیگر این نوع انتقال قدرت برتری عمومی این خودروها از نظر هندلینگ در شرایط جوی ناسازگار و جاده های لغزنده است.
از دیگر موارد مهم که باید به آن پرداخت ویژگی فرمان‌پذیری است. از آنجایی که در خودروهای دیفرانسیل جلو تمامی قدرت موتور به محور چرخ‌های جلویی منتقل می‌شود، در شتاب گیری‌های ناگهانی کنترل فرمان سخت شده و هر چقدر هم که خودرو پرقدرت‌تر باشد، چنین مشکلی نیز حادتر خواهدشد. در خودروهای دیفرانسیل جلو وزن بخش جلویی خودرو بیشتر از بخش عقب آن است؛ این موضوع علاوه‌بر این که برای این گونه خودروها محدودیت‌هایی را در هنگام چرخش‌ به وجود آورده ، باعث شده ترمزهای جلو در استفاده‌های مکرر خیلی زود گرم شوند و کارایی مفید خود را از دست بدهند.این در حالیست که در خودروهای دیفرانسیل‌ عقب، قرارگیری پیشرانه در بخش جلویی و جای گیری دیفرانسیل در قسمت عقب خودرو، باعث شده تا تعادل بهتری بین اکسل‌های عقب و جلو بوجود بیاید که در نهایت به افزایش کیفیت سواری و دقت فرمان‌پذیری منتهی شده است. تقسیم وزن بهتر در خودروهای دیفرانسیل عقب باعث می شود وزن موجود بر روی چرخ‌های عقب بیشتر بوده و از قفل شدن سریع چرخ ها جلوگیری شود. در نتیجه با نصب ترمزهای قوی بر روی چرخ های عقب، کمک شایانی به توقف سریع خودرو خواهد شد. این نوع خودروها برای کاربری بعنوان ماشین‌های حمل بار که وزن زیادی بر روی چرخ های عقب قرار می گیرد بسیار مناسب هستند. در مقابل، سیستم انقال قدرت این خودروها بدلیل وجود میل گاردان در وسط ماشین باعث کاهش فضای داخلی اتاق شده و نیز به وزن خودرو می افزاید که این امر باعث افزایش میزان مصرف سوخت نیز می شود. علاوه بر این، بدلیل انتقال نیروی موتور به میل گاردان و سپس به دیفرانسیل عقب، در این خودروها شاهد میزان هدر رفت بیشتر انرژی هستیم. یکی از مزایای خودروهای دیفرانسیل جلو نسبت به انواع دیفرانسیل عقب، فضای جادار کابین این گونه خودروها است. از آنجایی که مجموعه اجزای موتور، جعبه دنده و دیفرانسیل خودروهای FWD در بخش جلو خودرو و درون محفظه موتور جای گرفته است؛ در نتیجه در خودروهای دیفرانسیل جلو هیچ اثری از برجستگی میانی کف اتومبیل به چشم نمی‌خورد و خودروسازان می‌توانند فضای کابین گسترده‌‌تری را برای سرنشینان خودروهای دیفرانسیل جلو طراحی کنند.

 نکته‌ منفی دیگر برای خودروهای دیفرانسیل عقب این است که بدلیل کاهش وزن بر روی چرخ محرک، در مقایسه با خودروهای دیفرانسیل جلو، در مسیرهای لغزنده دچار بکسوات شدید و بیش‌فرمانی می شوند. در سوی دیگر  همین معایب باعث برتری خودروهای دیفرانسیل جلو خواهند شد.
البته ناگفته نماند که علاوه‌بر تعادل و فرمان‌پذیری لذت بخش خودروهای دیفرانسیل عقب، یکی از بیشترین جذابیت‌های که این خودروها برای رانندگان حرفه‌ای به همراه دارند، قابلیت منحرف کردن محور عقب خودرو در پیچ‌ها یا دریفت است که طرفداران بسیاری را در سراسر دنیا به خود اختصاص داده است.
در خودروهای دیفرانسیل جلو حجم زیادی از قطعات و تجهیزات خودرو در بخش جلویی تجمع یافته‌اند، که این موضوع باعث شده تا محورهای جلوی این گونه خودروها از وزن زیادی برخوردار بوده و در نتیجه جلوبندی این گونه خودروها نسبت به خودروهای دیفرانسیل عقب، از استهلاک بیشتری برخوردار باشد. به عبارتی دیگر به واسطه کم‌ شدن وزن بخش جلویی اتومبیل‌های RWD و انتقال بخشی از قطعات به قسمت عقب خودرو، در ناهمواری‌های سطح جاده فشار کمتری به جلوبندی خودروهای دیفرانسیل عقب وارد خواهد شد؛ بنابراین استهلاک جلوبندی این گونه خودروها به طور چشمگیری کمتر از انواع دیفرانسیل جلو است. قابل توجیه است که چرا در سال های اخیر اکثر کارخانه‌های خودروسازی در بازار خودروهای سواری و خانوادگی از تولید خودروهای دیفرانسیل جلو استقبال بیشتری می‌کنند همانطور که پیش‌تر گفتیم هیچگاه به طور قطع نمی‌توان هرکدام از این موارد را نسبت به دیگری برتری داد چرا که مناسب یا نامناسب بودن با توجه به شرایط راننده و محیط می‌تواند متفاوت باشد.

منبع: عصر‌ایران