صنعت خودروسازی چین، برای ایرانی‌ها نام آشنایی محسوب می‌شود، چرا که با شدت گرفتن تحریم‌های کشورهای غربی و اروپایی، چین به تنها عرضه کننده مستقیم خودروی خارجی در ایران تبدیل شد. در ابتدای ورود این کشور به بازار خودروی ایران، عرضه محصولات بی‌کیفیت سبب شد که ایرانی‌ها از محصولات این کشور کینه به‌دل بگیرند و هرگاه نام این محصولات به گوش‌شان می‌خورد، در ذهن‌شان محصولات بی‌کیفیت تداعی شود.
اگر چه کیفیت محصولات چینی روز به روز بیشتر شد ولی نگرش بسیاری از ایرانی‌ها همچنان نسبت به تولیدات این کشور مانند قبل است. نباید فراموش کنیم که صنعت خودروسازی ایران مدت‌ها در حال درجا زدن است، ولی با نگاه به کشور چین به رشد چشمگیر آن‌ها در زمینه خودرو پی خواهیم برد. صنعتی که قدمت کمتری نسبت به تولید خودرو در ایران دارد.
در بسیاری از سایت‌های مرتبط با صنعت خودروسازی چین، تاریخچه صنعت خودرو سازی در این کشور سال‌های ۱۹۲۰تا ۱۹۲۸ اعلام شده است. اما قدیمی‌ترین خودروساز این کشور نانجینگ اتومبیل است که تاریخ آن به سال ۱۹۴۷ بر می‌گردد. این شرکت در خلال جنگ داخلی چین به‌عنوان مرکز سرویس و تعمیرات اتومبیل‌های ارتش آزادی‌بخش خلق راه‌اندازی شد. اولین مرکز طراحی و تولید خودرو در چین به صورت رسمی در سال ۱۹۵۰ به کمک اتحاد شوروی سابق راه‌اندازی شد و این کشور مجوز رسمی تولید خودرو را دریافت کرد. بنابراین صنعت خودرو سازی در این کشور حدود ۶۶ سال سن دارد.
شرکت‌های دولتی و خصوصی چین در سال‌های اخیر با بکار‌گیری سرمایه‌های عظیم سعی کرده‌اند طراحان و مهندسان برندهای برتر دنیا را به‌خدمت خود در بیاورند تا مانند دیگر کشورهای صاحب سبک، به یک قطب در زمینه تولید خودرو تبدیل شوند. این تلاش‌ها بی‌فایده نبوده چرا که صنعت خودروسازی در چین با سرعت در حال پیشرفت است و روزی نیست که خبری از رونمایی مدل‌های جدید و کانسپت های مدرن چینی به گوش نرسد. خودروهایی که در گذشته کپی‌هایی از محصولات پرطرفدار جهانی بودند، اکنون کم‌کم جای خود را به طرح‌های جدید و ابداعی می‌دهند.