همین الان به وبسایت شرکت خودروسازی نیسان مراجعه کنید. لطفاً از گوگل استفاده نکنید، فقط آدرسی که حدس می‌زنید را تایپ کنید.به احتمال قوی nissan.com را تایپ کرده‌اید و انتظار دارید با یک وبسایت مدرن و شیک با تصاویر آخرین مدل از خودروهای نیسان مواجه شوید اما چیزی که با آن مواجه خواهید شد این است:
NISSAN.COM چیست؟
یک وبسایت با طراحی از مد افتاده دهه ۹۰ ی، با دکمه‌های سه‌بعدی سایه‌دار و چند تبلیغ کوچک و دو لوگوی رایانهٔ نیسان شبیه مُهر در بالای آن و البته دو لوگوی خط خورده شرکت خودروسازی نیسان. چطور چنین چیزی اتفاق افتاده است؟ این وبسایت متعلق به کیست؟ چه کسی قبل از خودروسازی نیسان این دامین را خریده است؟
این وبسایت از سال ۱۹۹۴ ایجاد شده و متعلق است به Uzi Nissan صاحب فروشگاه رایانه‌ای در امریکا. برای شرکت خودروسازی نیسان تا مدت‌ها اصلاً وجود Uzi Nissan و وبسایت او هیچ اهمیتی نداشت. شاید اصلاً از وجود همچنین شخص و وب‌سایتی اطلاع نداشت تا اینکه در اواخر دهه ۹۰ میلادی شرکت نیسان فهمید که آقای نیسان چیزی دارد که باید متعلق به آنها باشد.
وبسایت نیسان دات کام تاکنون میلیون‌ها بار مورد بازدید افرادی قرار گرفته است که بسیاری از آنها بدنبال وبسایت شرکت خودروسازی نیسان بوده‌اند. در واقع بر اساس آمار ارائه شده در دادگاه، این وبسایت آمار بازدید ماهانه نیم میلیون را نیز به خود دیده است.
قای نیسان از اوایل دهه ۸۰ میلادی* از اسرائیل به امریکا مهاجرت کرد. ابتدا شغلی را در یک مکانیکی آغاز نمود و به‌زودی کسب و کار مستقل خود را راه انداخت. او در نیروی دفاعی اسرائیل اطلاعات به‌دردبخور زیادی در خصوص مکانیکی به دست آورده بود و اینجا از این دانش به‌خوبی استفاده می‌کرد. فروشگاه رایانه او با نام Nissan Computer سومی کارش بعد از تعمیرگاه خودروی نیسان (Nissan Foreign Car) و عمده‌فروشی قطعات (Nissan International) بود که وجه مشترک همه آنها وجود نام او (Nissan) در آنها بود. این نام خانوادگی او بود و اسمی است که در زبان‌های عربی و عبری فراوان کاربرد دارد.
شرکت خودروسازی نیسان تا اواسط دهه ۸۰ میلادی خودروهای خود را با نام داتسون (Datsun) در امریکا عرضه می‌کرد. پس از آن بود که نام خود را به مرور از داتسون به نیسان تغییر داد. برخلاف اسم عربی/ عبری نیسان، واژه نیسان در خودروسازی ژاپنی برگرفته از سرآغاز کلمات عبارت Nihon Sangyo است که ترجمه آن می‌شود صنایع ژاپن. در آن سال‌ها و حتی سال‌های پس از آن کسی اینترنت را جدی نمی‌گرفت و اعتقاد مردم بر این بود که اینترنت به جایی نخواهد رسید.
آغاز جنگ نیسان ها
در سال ۱۹۹۹ بود که با درخواست آقای Davis (مدیر استراتژی آنلاین نیسان امریکا) دو نیسان برای نخستین بار رودرروی یکدیگر قرار گرفتند. دیویس پیشنهاد خرید دامین به مبلغ ۱۵ میلیون دلار را به نیسان داد اما پاسخ نیسان فروشی نبودن دامین بود. دامین نیسان برگرفته از نام او و در واقع هویت او بود و عجیب نیست که پیشنهاد هنگفت شرکت نیسان توسط آقای نیسان رد شد.
از اینجا بود که دعوای دو نیسان در دادگاه شروع شد. مانند نبرد داوود و جالوت. شرکت نیسان با اقامه دعوی در دادگاه فدرال امریکا آقای Uzi Nissan مالک فروشگاه کوچک نیسان را به ۱۰ میلیون دلار خسارت بابت نقض علائم تجاری، بی‌اعتبار کردن علامت تجاری، رقابت غیر منصفانه و تصرف سایبری (Cyber-squatting) متهم کرد. نبردی که ۱۰ سال به طول انجامید و اگرچه با پیروزی آقای نیسان پایان یافت اما او همه‌چیز خود را بر سر آن از دست داد.
اولین پیروزی آقای نیسان در دادگاه بر سر اتهام‌های تصرف سایبری و رقابت غیر منصفانه بود. دادگاه با این استدلال که آقای نیسان از حدود یک دهه پیش از آن از نام خود در کسب و کارهای قبلی و کنونی خودش استفاده کرده است قانع شد و این اتهام‌ها را رد کرد. اما دادگاه در بحث بر سر اتهام نقض علائم تجاری حق را به شرکت خودروسازی نیسان داد. دادگاه در این مورد استدلال کرد که نمایش تبلیغات خودرویی در وبسایت nissan.com باعث نقض و آسیب به علامت تجاری نیسان در صنعت خودرو می‌شود. دعوای بعدی بر سر بی‌اعتبار کردن برند نیسان بود که با پیروزی آقای نیسان به پایان رسید مشروط بر آنکه در وبسایت خود بر علیه شرکت خودروسازی نیسان مطلبی منتشر نکند و یا لینکی به وب‌سایت‌های منتقد نیسان در آن قرار ندهد. آقای نیسان با این حکم راضی نشد بنابراین با کمک گروه غیرانتفاعی دفاع از مصرف‌کننده، پرونده را به دادگاه استیناف برد و آنجا بود که حکم اولیه نقض شد و دادگاه رأی به بی‌گناهی آقای نیسان در خصوص اتهام بی‌اعتبار کردن علامت تجاری نیسان داد.
علی‌رغم این پیروزی‌ها شرکت نیسان دست از تلاش برنداشت. آنها پرونده را به دادگاه عالی امریکا بردند. دادگاه عالی از پذیرش این پرونده خودداری کرد و آن را دوباره به دادگاه محلی ارجاع داد. تا اینجا این پرونده حدود ۵ سال طول کشیده بود و هزینه سرسام‌آوری بر دوش آقای نیسان گذارده بود هزینه‌ای که برای شرکت خودروسازی نیسان چیزی نبود. هر بار که آقای نیسان بخشی از پرونده را پیروز می‌شد، شرکت نیسان مورد جدیدی برای اقامه دعوی پیدا می‌کرد. دادگاه در روند بررسی خود ۳ بار پیشنهاد میانجی‌گری و توافق داد و گرچه در طی آنها مبلغ پیشنهادی شرکت خودروسازی نیسان هر بار افزایش یافت اما آقای نیسان این مبالغ را با توجه به هزینه دادگاه و هزینه‌های دیگری که به پای پرونده ریخته بود کافی نمی‌دانست.
سرانجام پرونده
دادگاه تا دو سال پس از این دوران نیز طول کشید. بنا بر اظهار آقای نیسان این پروسه طولانی برای او و خانواده‌اش حدود ۳ میلیون دلار هزینه در بر داشت. فروش فروشگاه کامپیوتری او به‌شدت کاهش یافت زیرا بگفته او چه کسی حاضر است از فروشگاه کوچکی که تحت تعقیب غولی بنام خودروسازی نیسان است رایانه بخرد؟ در این پرونده شرکت نیسان بازنده شد اما آقای نیسان خود را پیروز نمی‌داند. او می‌گوید چنین پرونده‌سازی‌هایی برای شرکت‌های بزرگ آسان است. هزینه آن هم برای آنها ناچیز است. چه کسی می‌داند پرونده ۱۰ میلیون دلاری بعدی نیسان (یا هر غول دیگری) کی و علیه چه کسی باز خواهد شد؟
آقای Uzi Nissan نقش اول داستان ، اخیراً بر اثر عوارض ناشی از ابتلا به بیماری کرونا جان خود را از دست داد
