شرکت خودروسازی رنو فرانسه یکی از خودروسازان مطرح اروپا و جهان است که محصولات این شرکت فرانسوی در اقصی نقاط دنیا به چشم می خورد و بخش اعظمی از تولیدات انبوه بسیاری از کارخانه های مونتاژ در جهان را شامل می شود. رنو شرکتی است که در زمینه طراحی، ساخت و توزیع کلاس های مختلف خودرو، وسایل نقلیه تجاری، کامیون، تریلر، تراکتور، اتوبوس و خودروهای برقی فعالیت می کند.
حدود ۱۲۱ سال پیش یعنی در سال ۱۸۹۹، لوئیس رنو و برادرانش مارسل و فرناند، کمپانی رنو را تاسیس کردند. لوئیس پیش از همکاری با دو برادرش که کسب و کار خانوادگی پدرشان را در زمینه تولیدات پارچه پیش می‌بردند، از مهندسان جوان و باهوشی کمک می‌گرفت که در زمینه طراحی و ساخت مدل‌های اولیه استعداد داشته و با تجربه بودند. لوئیس در کسب و کار پدرش نیز نقش داشت. او بخش طراحی و تولید را مدیریت می‌کرد، در حالی که برادرانش به زمینه‌های دیگر بیزینس رسیدگی می‌کردند.
رنو از جمله شرکت هایی است که در راستای نیازهای پیش روی صنعت خودروسازی، نخستین تکنولوژی ها و سبک های خاص خودرویی را ابداع کرد. از ابداعات رنو می توان به خلق کلاس خودرویی مینی ون و نقش اساسی در اضافه شدن صندوق عقب به خودروها جهت قرارگرفتن وسایل اضافه اشاره کرد.
اولین ماشین رنو پیش از تاسیس رسمی کمپانی در سال ۱۸۹۸، به دوست پدر برادران رنو فروخته شد. این شرکت کوچک با سرعت زیادی پیشرفت کرد، تا جایی که توانست در سال ۱۹۰۲، خودش موتور مورد نیاز محصولاتش را طراحی و تولید کند. تا پیش از آن موتور محصولات از شرکتی به نام De Deion-Bouton خریداری می‌شد.
محصولات این کارخانه نوپا در سال ۱۹۰۵، درست زمانی که یکی از محصولاتش برای راه اندازی خط تاکسیرانی خریداری شد، به مرحله تولید انبوه رسید. بعدها و در زمان جنگ جهانی اول، ارتش فرانسه برای جا به جایی نیروهای خود از این ماشین‌های رنو استفاده کرد. آن طور که به نظر می‌رسید، افتخارات این برند تمامی نداشت. در سال ۱۹۰۷، بخشی از خودروهای مورد نیاز خط تاکسیرانی فرانسه و لندن، توسط کمپانی رنو تامین می‌شد. در طی همان سال و سال بعد، این کمپانی به پرفروش‌ترین برند خارجی در نیویورک ایالات متحده آمریکا تبدیل شد. این حجم از موفقیت برای یک کمپانی ۹ ساله، آن هم فرای آب‌های سرزمین خودش واقعا چشم‌گیر بود. در سال ۱۹۰۸، با تولید بیش از ۳ هزار دستگاه ماشین سواری، این کمپانی به بزرگ‌ترین برند خودروسازی کشور خودش تبدیل شد.
برادران رنو از محبوبیت مسابقات اتومبیل رانی به خوبی آگاه بودند، برای همین تصمیم گرفتند که محصولاتشان را به این زمینه نیز وارد کنند. این برند توانست با برنده شده مسابقات بین شهری کشور سوئیس، خود را به دنیا بشناسانند. همین امر نیز موجب افزایش نرخ خرید محصولات این کمپانی مشهور شد. از بین این سه برادر، لوئیس و مارسل خود در این مسابقات شرکت می‌کرند، اما متاسفانه در سال ۱۹۰۳، مارسل در یکی از این مسابقات بر اثر سانحه رانندگی کشته شد. گرچه پس از این اتفاق لوئیس رنو دیگر هرگز مسابقه نداد، اما محصولات برندش همچنان در دنیای مسابقات اتومبیل رانی نقش فعالی ایفا کردند.
شوربختانه بخت خوشی در انتظار همکاری این سه برادر نبود، چرا که فرناند نیز پس از گذشت مدتی به دلیل شرایط نامساعد جسمی، مجبور به بازنشتگی شد. پس از گذشت سه سال در سال ۱۹۰۹، فرناند رنو در گذشت و لوئیس به عنوان تنها برادر و صاحب کامل این برند، باقی ماند.
کمپانی محبوب رنو، از همان ابتدا به نوآوری و خلاقیت مشهور بود. در آن زمان به دلیل حس نشدن نیاز به یک وسیله نقلیه شخصی، خودروی در زمره کالاهای لوکس قرار می‌گرفت. قیمت کوچک‌ترین ماشین این برند برابر با ۳۰۰۰ فرانس بود، یعنی حقوق ۱۰ سال یک کارگر متوسط. در سال‌های پیش از جنگ جهانی اول، این کمپانی به ساخت خودروهای باربری تجاری و اتوبوس نیز مشغول بود. در طول جنگ جهانی اول نیز به ساخت ماشین آلات جنگی و موتور هواپیما پرداخت. طراحی این ماشین آلات جنگی به اندازه موفق و ماهرانه بود که به لوئیس، جوایزی برای همکاری‌اش در این زمینه اهدا شد.
جنگ جهانی دوم اصلا دوران آسانی برای این کمپانی نبود. در سال ۱۹۴۰، لوئیس درخواست ارتش نازی‌ها را که تمامی کارخانه‌های او را اشغال کرده بودند، برای ساخت تانک رد کرد. در ازا، او به ساخت کامیون مشغول شد. در سال ۱۹۴۲ در طی یه حمله و بمباران هوایی از سوی ارتش بریتانیا، بخش بسیار عمده و زیادی از کارخانه لوئیس تخریب شد. افراد غیر نظامی زیادی در این حمله هوایی دچار آسیب دیدگی شدند. لوئیس به سرعت دستور بازسازی کارخانه را داد، اما در سال ۱۹۴۳، بمباران دیگری از سوی ارتش آمریکا صورت گرفت. در سال ۱۹۴۴، درهای کارخانه مجددا گشوده شدند، اما توسعه و گسترش در فضای سیاسی و صنعتی مسموم آن زمان تقریبا غیرممکن بود. پس از گذشت یک سال، کارخانه رنو از لوئیس توسط دولت سلب مالکیت و این شرکت به یک برند ملی تبدیل شد.
رنو که پیگیر تغییرات اجتماعی دنیا بود در سال 1972 به دنبال رواج رانندگی بانوان، خودرویی متناسب برای زنان را با نام «رنو 5» به بازار عرضه کرد. این خودرو دو در برای بانوانی که قصد به همراه داشتن کودکان خود در رانندگی را داشتند بسیار ایده آل به نظر می رسید.
تا سال 1985 میلادی رنو مدل های پرفروش رنو 4، رنو 16، رنو 6 و رنو 5 را به بازار عرضه کرده بود، به فکر ابداعی جدید تحت عنوان خودروهای مینی ون افتاد که برای مسافرت و خانواده های پرجمعیت بسیار مناسب بود. رنو نخستین محصول مینی ون دنیا را با نام «Espace» و با پیشرانه دو لیتری رنو 25 به صورت 7 سرنشینه به بازار عرضه کرد. این محصول برای سالیان متوالی به عنوان خودرو بدون رقیب در کلاس مینی ون شناخته می شد تا اینکه در سال 1996 میلادی رنو خودرو مینی ون جدید با نام «Scenic» که امکانات رفاهی فوق العاده ای بهره می برد را راهی بازار کرد؛ خودرویی که در سال 1997 به عنوان خودرو برتر سال نیز شناخته شد.
این برند مانند بسیاری از برندهای دیگر، دستخوش تغییرات زیادی شد و فراز و نشیب‌های بسیاری داشت. این بالا و پایین‌ها شامل رسوایی در زیرساخت‌های این برند یا دست و پنجه نرم کردن با بحران‌هایی نظیر بحران سوخت می‌شود. درست سال ۲۰۱۷ بود که شبکه و سیستم کامپیوتری این کمپانی توسط یک بد افزار هک شد و تولید ۱۲۰۰ دستگاه خودرو را به مدت یک روز متوقف کرد.
حال امروزه رنو پس از گذشت 120 سال از تولید نخستین خودرو تاریخ خود در بسیاری از کشور ها کارخانه تاسیس کرده است و یک برند ممتاز فرانسوی در زمینه تولید خودرو به شمار می رود که در نمایشگاه های بین المللی خودرو همواره حرف های زیادی برای گفتن دارد.
